Obecnie większość użytkowników sieci korporacyjnych i centrów danych przyjmuje schemat podziału portów QSFP+ na SFP+, aby wydajnie i stabilnie uaktualnić istniejącą sieć 10G do sieci 40G, aby sprostać rosnącemu zapotrzebowaniu na szybką transmisję. Ten schemat podziału portów 40G na 10G może w pełni wykorzystać istniejące urządzenia sieciowe, pomóc użytkownikom zaoszczędzić koszty i uprościć konfigurację sieci. Jak więc osiągnąć transmisję 40G na 10G? W tym artykule przedstawiono trzy schematy podziału, które pomogą Ci osiągnąć transmisję 40G na 10G.
Czym jest Port Breakout?
Rozdzielnice umożliwiają łączność między urządzeniami sieciowymi wyposażonymi w porty o różnej prędkości, przy jednoczesnym pełnym wykorzystaniu przepustowości portu.
Tryb Breakout w sprzęcie sieciowym (przełączniki, routery i serwery) otwiera nowe sposoby dla operatorów sieci, aby nadążać za tempem zapotrzebowania na przepustowość. Dodając szybkie porty obsługujące breakout, operatorzy mogą zwiększyć gęstość portów płyty czołowej i umożliwić stopniową aktualizację do wyższych szybkości transmisji danych.
Środki ostrożności przy rozdzielaniu portów 40G na 10G
Większość przełączników na rynku obsługuje dzielenie portów. Możesz sprawdzić, czy Twoje urządzenie obsługuje dzielenie portów, zapoznając się z instrukcją przełącznika lub pytając dostawcę. Należy pamiętać, że w niektórych szczególnych przypadkach porty przełącznika nie mogą być dzielone. Na przykład, gdy przełącznik działa jako przełącznik Leaf, niektóre z jego portów nie obsługują dzielenia portów; Jeśli port przełącznika służy jako port stosu, portu nie można dzielić.
Podczas dzielenia portu 40 Gbit/s na 4 porty 10 Gbit/s upewnij się, że port domyślnie działa z szybkością 40 Gbit/s i żadne inne funkcje L2/L3 nie są włączone. Należy pamiętać, że podczas tego procesu port nadal działa z szybkością 40 Gb/s, aż do ponownego uruchomienia systemu. Dlatego po podzieleniu portu 40 Gbit/s na 4 porty 10 Gbit/s za pomocą polecenia CLI należy ponownie uruchomić urządzenie, aby polecenie zaczęło obowiązywać.
Schemat okablowania QSFP+ do SFP+
Obecnie schematy połączeń QSFP+–SFP+ obejmują głównie:
Schemat bezpośredniego połączenia kablowego QSFP+ do 4*SFP+ DAC/AOC
Niezależnie od tego, czy wybierzesz kabel 40G QSFP+ do 4*10G SFP+ DAC z miedzianym rdzeniem, czy aktywny kabel 40G QSFP+ do 4*10G SFP+ AOC, połączenie będzie takie samo, ponieważ kabel DAC i AOC mają podobną konstrukcję i przeznaczenie. Jak pokazano na poniższym rysunku, jeden koniec bezpośredniego kabla DAC i AOC to złącze 40G QSFP+, a drugi koniec to cztery oddzielne złącza 10G SFP+. Złącze QSFP+ podłącza się bezpośrednio do portu QSFP+ na przełączniku i ma cztery równoległe kanały dwukierunkowe, z których każdy działa z szybkością do 10 Gb/s. Ponieważ kable DAC o dużej prędkości wykorzystują miedź, a kable aktywne AOC wykorzystują światłowód, obsługują one również różne odległości transmisji. Zazwyczaj kable DAC o dużej prędkości mają krótsze odległości transmisji. Jest to najbardziej oczywista różnica między nimi.
W połączeniu dzielonym 40G do 10G można użyć kabla połączeniowego bezpośredniego 40G QSFP+ do 4*10G SFP+, aby połączyć się ze przełącznikiem bez konieczności zakupu dodatkowych modułów optycznych, co pozwala zaoszczędzić na kosztach sieci i uprościć proces łączenia. Jednak odległość transmisji tego połączenia jest ograniczona (DAC≤10m, AOC≤100m). Dlatego bezpośredni kabel DAC lub AOC jest bardziej odpowiedni do łączenia szafy lub dwóch sąsiadujących szaf.
40G QSFP+ do 4*LC Duplex AOC Branch Aktywny kabel
Aktywny kabel 40G QSFP+ do 4*LC duplex AOC branch to specjalny typ aktywnego kabla AOC ze złączem QSFP+ na jednym końcu i czterema oddzielnymi zworkami LC duplex na drugim. Jeśli planujesz użyć aktywnego kabla 40G do 10G, potrzebujesz czterech modułów optycznych SFP+, tzn. interfejs QSFP+ aktywnego kabla 40G QSFP+ do 4*LC duplex można bezpośrednio włożyć do portu 40G urządzenia, a interfejs LC należy włożyć do odpowiadającego mu modułu optycznego 10G SFP+ urządzenia. Ponieważ większość urządzeń jest zgodna z interfejsami LC, ten tryb połączenia może lepiej spełnić potrzeby większości użytkowników.
Zworka światłowodowa MTP-4*LC Branch
Jak pokazano na poniższym rysunku, jeden koniec zworki rozgałęzienia MTP-4*LC to 8-rdzeniowy interfejs MTP do podłączania do modułów optycznych 40G QSFP+, a drugi koniec to cztery zworki dupleksowe LC do podłączania do czterech modułów optycznych 10G SFP+. Każda linia przesyła dane z szybkością 10 Gb/s, aby zakończyć transmisję 40G do 10G. To rozwiązanie połączenia jest odpowiednie dla sieci o dużej gęstości 40G. Zworki rozgałęzienia MTP-4*LC mogą obsługiwać transmisję danych na duże odległości w porównaniu do kabli bezpośredniego połączenia DAC lub AOC. Ponieważ większość urządzeń jest zgodna z interfejsami LC, schemat połączenia zworki rozgałęzienia MTP-4*LC może zapewnić użytkownikom bardziej elastyczny schemat okablowania.
Jak rozdzielić 40G na 4*10G na naszymBroker pakietów sieciowych Mylinking™ ML-NPB-3210+ ?
Przykład użycia: Uwaga: Aby włączyć funkcję breakout portu 40G w wierszu poleceń, należy ponownie uruchomić urządzenie
Aby wejść do trybu konfiguracji CLI, zaloguj się do urządzenia przez port szeregowy lub SSH Telnet. Uruchom „włączać---skonfiguruj terminal---interfejs ce0---prędkość 40000---wybicie” polecenia w sekwencji, aby włączyć funkcję CE0 port breakout. Na koniec uruchom ponownie urządzenie zgodnie z monitami. Po ponownym uruchomieniu urządzenie może być używane normalnie.
Po ponownym uruchomieniu urządzenia port 40G CE0 zostaje podzielony na 4 porty 10GE: CE0.0, CE0.1, CE0.2 i CE0.3. Porty te są konfigurowane oddzielnie, tak jak inne porty 10GE.
Przykładowy program: umożliwia włączenie funkcji podziału portu 40G na wierszu poleceń i podział portu 40G na cztery porty 10G, które można skonfigurować oddzielnie jako inne porty 10G.
Zalety i wady Breakout
Zalety breakoutu:
● Większa gęstość. Na przykład przełącznik QDD breakout z 36 portami może zapewnić potrójną gęstość przełącznika z portami downlink jednopasmowymi. Dzięki temu można osiągnąć taką samą liczbę połączeń przy użyciu mniejszej liczby przełączników.
● Dostęp do interfejsów o niższej prędkości. Na przykład transceiver QSFP-4X10G-LR-S umożliwia przełącznikowi z samymi portami QSFP podłączenie 4 interfejsów 10G LR na port.
● Oszczędności ekonomiczne. Ze względu na mniejsze zapotrzebowanie na powszechny sprzęt, w tym obudowy, karty, zasilacze, wentylatory, …
Wady breakoutu:
● Trudniejsza strategia wymiany. Gdy jeden z portów na transceiverze breakout, AOC lub DAC, ulegnie uszkodzeniu, konieczna jest wymiana całego transceivera lub kabla.
● Nie tak konfigurowalny. W przełącznikach z jednopasmowymi łączami w dół każdy port jest konfigurowany indywidualnie. Na przykład pojedynczy port może być 10G, 25G lub 50G i może akceptować dowolny typ transceivera, AOC lub DAC. Port QSFP-only w trybie breakout wymaga podejścia grupowego, w którym wszystkie interfejsy transceivera lub kabla są tego samego typu.
Czas publikacji: 12-05-2023
