Wysoce opłacalne rozwiązanie do podziału portów – podział portów 40G na 10G, jak to osiągnąć?

Obecnie większość użytkowników sieci korporacyjnych i centrów danych przyjmuje schemat podziału portów QSFP+ na SFP+ w celu wydajnej i stabilnej modernizacji istniejącej sieci 10G do sieci 40G, aby sprostać rosnącemu zapotrzebowaniu na szybką transmisję. Ten schemat podziału portów 40G na 10G może w pełni wykorzystać istniejące urządzenia sieciowe, pomóc użytkownikom obniżyć koszty i uprościć konfigurację sieci. Jak więc osiągnąć transmisję 40G do 10G? W tym artykule opisano trzy schematy podziału, które pomogą Ci osiągnąć transmisję od 40G do 10G.

Co to jest przerwa w porcie?

Breakouty umożliwiają łączność pomiędzy urządzeniami sieciowymi o różnych prędkościach portów, przy pełnym wykorzystaniu przepustowości portu.

Tryb przerwania w sprzęcie sieciowym (przełącznikach, routerach i serwerach) otwiera przed operatorami sieci nowe sposoby nadążania za tempem zapotrzebowania na przepustowość. Dodając szybkie porty obsługujące funkcję breakout, operatorzy mogą zwiększyć gęstość portów na płycie czołowej i umożliwić stopniową aktualizację do wyższych szybkości transmisji danych.

Środki ostrożności dotyczące podziału portów 40G na 10G

Większość przełączników na rynku obsługuje dzielenie portów. Możesz sprawdzić, czy Twoje urządzenie obsługuje dzielenie portów, zapoznając się z instrukcją produktu przełącznika lub pytając dostawcę. Należy pamiętać, że w niektórych szczególnych przypadkach portów przełącznika nie można dzielić. Na przykład, gdy przełącznik działa jak przełącznik typu Leaf, niektóre jego porty nie obsługują podziału portów; Jeśli port przełącznika służy jako port stosu, nie można go podzielić.

Dzieląc port 40 Gbit/s na 4 porty 10 Gbit/s, upewnij się, że port domyślnie obsługuje prędkość 40 Gbit/s i nie są włączone żadne inne funkcje L2/L3. Należy pamiętać, że podczas tego procesu port nadal działa z szybkością 40 Gb/s, aż do ponownego uruchomienia systemu. Dlatego po podzieleniu portu 40 Gbit/s na 4 porty 10 Gbit/s za pomocą polecenia CLI należy ponownie uruchomić urządzenie, aby polecenie zaczęło obowiązywać.

Schemat okablowania QSFP+ do SFP+

Obecnie schematy połączeń QSFP+ do SFP+ obejmują głównie:

Schemat bezpośredniego połączenia kablowego QSFP+ do 4*SFP+ DAC/AOC

Niezależnie od tego, czy wybierzesz szybki kabel miedziany 40G QSFP+ do 4*10G SFP+ DAC, czy aktywny kabel 40G QSFP+ do 4*10G SFP+ AOC, połączenie będzie takie samo, ponieważ kable DAC i AOC mają podobną konstrukcję i przeznaczenie. Jak pokazano na poniższym rysunku, jeden koniec kabla bezpośredniego DAC i AOC to złącze 40G QSFP+, a drugi koniec to cztery oddzielne złącza 10G SFP+. Złącze QSFP+ podłącza się bezpośrednio do portu QSFP+ przełącznika i ma cztery równoległe kanały dwukierunkowe, z których każdy działa z szybkością do 10 Gb/s. Ponieważ szybkie kable DAC wykorzystują miedź, a aktywne kable AOC wykorzystują światłowód, obsługują one również różne odległości transmisji. Zazwyczaj szybkie kable DAC mają krótsze odległości transmisji. To jest najbardziej oczywista różnica między nimi.

Kabel bezpośredni QSFP+ do 4 SFP+ DAC AOC

W przypadku dzielonego połączenia 40G do 10G można użyć kabla bezpośredniego połączenia 40G QSFP+ do 4*10G SFP+, aby połączyć się z przełącznikiem bez zakupu dodatkowych modułów optycznych, co pozwala zaoszczędzić koszty sieci i uprościć proces łączenia. Jednak odległość transmisji tego połączenia jest ograniczona (DAC≤10m, AOC≤100m). Dlatego do połączenia szafy lub dwóch sąsiednich szaf bardziej odpowiedni jest bezpośredni kabel DAC lub AOC.

Aktywny kabel odgałęźny 40G QSFP+ do 4*LC Duplex AOC

Aktywny kabel odgałęźny AOC 40G QSFP+ do 4*LC duplex AOC to specjalny typ aktywnego kabla AOC ze złączem QSFP+ na jednym końcu i czterema oddzielnymi zworkami LC duplex na drugim. Jeśli planujesz używać aktywnego kabla 40G do 10G, potrzebujesz czterech modułów optycznych SFP+, czyli interfejs QSFP+ aktywnego kabla 40G QSFP+ do 4*LC duplex można bezpośrednio włożyć do portu 40G urządzenia, a Interfejs LC należy włożyć do odpowiedniego modułu optycznego 10G SFP+ urządzenia. Ponieważ większość urządzeń jest kompatybilna z interfejsami LC, ten tryb połączenia może lepiej zaspokoić potrzeby większości użytkowników.

Zworka światłowodowa MTP-4*LC

Jak pokazano na poniższym rysunku, jeden koniec zworki rozgałęźnej MTP-4*LC to 8-rdzeniowy interfejs MTP do łączenia z modułami optycznymi 40G QSFP+, a drugi koniec to cztery zworki LC typu duplex do podłączenia do czterech modułów optycznych 10G SFP+ . Każda linia przesyła dane z szybkością 10 Gb/s, aby zakończyć transmisję 40G do 10G. To rozwiązanie połączeniowe jest odpowiednie dla sieci o dużej gęstości 40G. Zworki rozgałęźne MTP-4*LC mogą obsługiwać transmisję danych na duże odległości w porównaniu z kablami bezpośredniego połączenia DAC lub AOC. Ponieważ większość urządzeń jest kompatybilna z interfejsami LC, schemat połączeń zworek rozgałęźnych MTP-4*LC może zapewnić użytkownikom bardziej elastyczny schemat okablowania.

Zworka światłowodowa MTP-4 LC

Jak rozbić 40G na 4*10G na naszymBroker pakietów sieciowych Mylinking™ ML-NPB-3210+ ?

Przykład użycia: Uwaga: Aby włączyć funkcję przerywania portu 40G w wierszu poleceń, należy ponownie uruchomić urządzenie

Breakout 40G do 4x10G

Aby wejść w tryb konfiguracji CLI należy zalogować się do urządzenia poprzez port szeregowy lub SSH Telnet. Uruchom „włączać---skonfiguruj terminal---interfejs ce0---prędkość 40000---wybicie” polecenia po kolei, aby włączyć funkcję odłączania portu CE0. Na koniec uruchom ponownie urządzenie zgodnie z monitem. Po ponownym uruchomieniu urządzenia można normalnie używać.

breakout 40G do 4x10G 1

breakout 40G do 4x10G 2

Po ponownym uruchomieniu urządzenia port 40G CE0 został podzielony na porty 4 * 10GE CE0.0, CE0.1, CE0.2 i CE0.3. Porty te są konfigurowane oddzielnie, podobnie jak inne porty 10GE.

Przykładowy program: polega na włączeniu funkcji podziału portu 40G w wierszu poleceń i podzieleniu portu 40G na cztery porty 10G, które można skonfigurować oddzielnie jako inne porty 10G.

Zalety i wady przełamania

Zalety breakoutu:

● Większa gęstość. Na przykład 36-portowy przełącznik typu breakout QDD może zapewnić trzykrotnie większą gęstość niż przełącznik z jednopasmowymi portami łącza pobierającego. W ten sposób osiąga się tę samą liczbę połączeń przy użyciu mniejszej liczby przełączników.

● Dostęp do interfejsów o niższej szybkości. Na przykład transceiver QSFP-4X10G-LR-S umożliwia przełącznikowi wyposażonemu tylko w porty QSFP podłączenie 4 interfejsów 10G LR na port.

● Oszczędności ekonomiczne. Ze względu na mniejsze zapotrzebowanie na wspólny sprzęt, w tym obudowę, karty, zasilacze, wentylatory,…

Wady breakoutu:

● Trudniejsza strategia wymiany. Kiedy jeden z portów transiwera typu breakout, AOC lub DAC ulegnie uszkodzeniu, wymagana jest wymiana całego transceivera lub kabla.

● Brak możliwości dostosowania. W przełącznikach z jednopasmowym łączem w dół każdy port jest konfigurowany indywidualnie. Na przykład pojedynczy port może mieć port 10G, 25G lub 50G i może akceptować dowolny typ transceivera, AOC lub DAC. Port obsługujący tylko QSFP w trybie przerwania wymaga podejścia grupowego, w którym wszystkie interfejsy transceivera lub kabla są tego samego typu.


Czas publikacji: 12 maja 2023 r